U 2019. godini obeležava se 170 godina od rođenja Velimira Mihaila Teodorovića, jedinog naslednika kneza Mihaila Obrenovića. Rođen je 1849. godine u Rogaškoj Slatini, kao vanbračni sin lepe Slovenke Marije Berghaus i kneza Mihaila. Po rođenju je kršten u katoličkoj crkvi, kao Vilhelm Berghaus. Marija Berghaus se nakon porođaja sklonila u Beč, gde je živela sa svojim sinom u kući koju joj je kupio sâm knez Mihailo. Iako nikada nije zvanično priznao svog sina, knez Mihailo je plaćao njegovo izdržavanje, i to preko svog bečkog bankara Tirkea. Godine 1857. knez Mihailo donosi odluku da svog nepriznatog sina dovede u Srbiju, kada Vilhelm odlučuje da promeni veru i postane Velimir.
Velimir je upisan u slikarsku školu Steve Todorovića, koji će veoma zavoleti ovog mladića, a u godinama koje će uslediti naslikaće mu i jedan vrstan portret. Velimir Teodorović, na predlog Ilije Garašanina, nastavlja da se školuje kod profesora Milutina Stojanovića, koji je kod svojih učenika nastojao da probudi ljubav prema književnosti, pozorištu i umetnosti. U slučaju Velimira Teodorovića to je zasigurno i uspeo. Izvori navode da je Velimir češće posećivao kneginju Juliju nego svog oca kneza Mihaila, koji bi ga uglavnom primao uveče u bilijarskoj sali u suterenu starog dvora.
Velimirovi susreti sa ocem bili su kratki i zvanični, bez mnogo ispoljavanja emocija. Sâm Velimir je o svom susretu sa ocem, jednom prilikom rekao: „On mi da ruku, koju ja poljubim, zatim poljubi mene u čelo, pita me o učenju, da mi savet o odevanju, pokloni mi dukat i neku knjigu, a zatim je audijencija gotova! Meni dođe da ga zagrlim i izljubim, ali ne smem.”
Prema testamentu koji je sačinio 1889. godine, Velimir Teodorović je za jedinog naslednika svoje imovine označio Kraljevinu Srbiju. Prema njegovoj poslednjoj volji, njegovo imanje je trebalo da bude odvojeno od državnog imanja, odnosno da bude izdvojeno kao zadužbina pod imenom „Velimirijanum”. Zadužbina je trebalo da se vodi sa ciljem da pomaže razvoju nauke, umetnosti, trgovine, industrije i zanatstva. Prvi upravnik „Velimirijanuma” bio je predsednik Vlade Nikola Pašić. Kasnije je zadužbinom raspolagalo Srpsko privredno društvo „Privrednik”.
Velimir Mihailo Teodorović umro je iznenada 1898. godine u Minhenu. Sahranio ga je njegov najbliži podanik, sobar koji je sa njim proveo gotovo ceo život. Sahrani su prisustvovali i brojni srpski studenti u Minhenu koje je svesrdno podržavao i pomagao. Sahrani nije prisustvovao niko od porodice Obrenović. Posmrtni ostaci jedinog naslednika kneza Mihaila Obrenovića preneti su u Srbiju nakon Prvog svetskog rata i položeni u masivnu grobnicu na Novom groblju, na kojoj piše: „Narodni dobrotvor”.
Izvor: Politika